Dieta BARF

Głównym założeniem zwolenników surowej diety jest przede wszystkim wyższa strawność składników odżywczych białek i kwasów tłuszczowych. Jest to jednak kwestia dość kontrowersyjna, zważywszy na fakt wyższej strawności tylko w porównaniu do suchych karm komercyjnych. Niestety, ale założenie że nieprzetworzone w żaden sposób surowce pochodzenia stricte zwierzęcego dostarczają jakichkolwiek dodatkowych enzymów trawiennych jest dużym błędem. Jest co prawda faktem, że niektóre z badań naukowych wykazują odrobinę wyższą efektywność w trawieniu białka czy składników mineralnych, ale niestety nie tłuszczu. Sama różnica w strawności posiłku opartego o model żywienia BARF, a suchej mieszanki paszowej pełnoporcjowej wynika głównie z procesu produkcji karmy suchej. W procesie produkcyjnym, dochodzi do powstania związków chemicznych, które mają udowodnione działanie chelatujące. Związki takie to połączenia chociażby białek z polifenolami, czy też reakcje Maillarda, lub aminy heterocykliczne- są to substancje o prawdopodobnym, znaczącym potencjale mutagennym, które powodują zmniejszenie dostępności biologicznej większości składników odżywczych. Zależności te nie dotyczą w żadnym stopniu karm mokrych, które nie są poddawane tak radykalnej obróbce termicznej- przebiega ona w wyraźnie niższej temperaturze, w środowisku zdecydowanie uwodnionym. Dodatkowo zakłada się, że mokre komercyjne mieszanki paszowe, oraz domowa dieta gotowana - dzięki poddaniu obróbce termicznej - przyczynia się do hydrolizy znacznej ilości włókien kolagenowych, co tym samym prowadzi do zwiększonej dostępności biologicznej aminokwasów rozgałęzionych oraz siarkowych, co przedkłada się na dużo wyższą sprawność, niż w przypadku diety BARF

Dużą zaletą karmy BARF jest bardzo wysoka smakowitość, związana z brakiem obróbki termicznej, a sami właściciele zwierząt widzą zadowalające ich efekty w postaci chociażby lepiej wyglądającej i nie wypadającej sierści (dzięki wysoko jakościowym kwasom tłuszczowym), czy też mniejszych problemów z uzębieniem, (obecność twardego surowca typu kości skutecznie ściera mechanicznie kamień nazębny).
Niektóre z pojedynczych badań pokazujących zależności między zdrowiem zwierzęcia a rodzajem diety wykazują też, że zarówno psy jak i koty mają nieporównywalnie lepsze parametry biochemiczne w porównaniu do tych które karmione są karmami komercyjnymi. Na przykład Badania wykonane przez B. M. Vester i współpracowników wskazują , że wśród kotów karmionych przez 10 tygodni dietą RMBD znacząco wzrosła liczba limfocytów oraz produkcja interleukin w porównaniu do kotów żywionych innym modelem diety.
Dobenecker i Braun odkryli natomiast, że najwyższe stężenie kreatyny i kreatyniny odnotowuje się u psów żywionych dietą BARF- i to dwukrotnie więcej niż w przypadku karmienia mokrą karmą pełnoporcjową, i przeszło dwudziestokrotnie więcej, w porównaniu do karmienia suchą pełnoporcjową mieszanką paszową. Jest to wynik zasługujący na szczególną uwagę- kreatyna jest ważnym składnikiem towarzyszącym procesowi przekazywania oraz dystrybucji energii a jej niedobory prowadzą do niedostatecznie efektywnego metabolizowania energii. Niedobory kreatyny mają również związek z problemami układu naczyniowo-sercowego, oraz prowadzą do nadmiernego gromadzenia się wolnych rodników i jednoczesnego gromadzenia się produktów ich reakcji.