BARF dla kota – czym jest i jak stosować?
BARF (ang. biologically appropriate raw food - biologicznie odpowiednie surowe jedzenie) to dieta dla kotów stworzona przez australijskiego weterynarza, dr. Iana Billinghursta. Jej ideą jest podawanie zwierzętom pożywienia najbliższego do tego, które spożywałyby w naturze, co oznacza, że składa się z surowych składników. Ważne jest to, aby zapewnić podobne proporcje i zróżnicowanie, jakie kot miałby, samodzielnie polując.
Dieta ta nie wymaga stosowania sztucznych dodatków, barwników, konserwantów ani zbóż - te ostatnie bowiem nie występują w naturalnym pożywieniu kotów i mogą wręcz zaburzyć działanie organizmu, doprowadzając do różnych chorób. BARF dostarcza prawidłową ilość wszystkich potrzebnych substancji - białek, tłuszczy, enzymów, bakterii, przeciwutleniaczy, witamin i mikroelementów.
Jak wygląda dieta BARF?
Jak więc powinna wyglądać taka dieta? Oto prawidłowe proporcje każdego dania szykowanego zgodnie z zasadami BARF-u:
70-75% - surowe mięso i kości,
20% - podroby (nerki, serduszka, płuca, wątróbki, żołądki),
10% - algi, jogurty, jajka, olej rybi, ser i inne surowe dodatki,
0-5% - owoce, warzywa.
Kości powinniśmy zmielić, żeby kot nie uszkodził sobie przewodu pokarmowego lub zębów. Należy to zrobić również z warzywami i owocami, ponieważ układ trawienny naszego pupila nie jest przyzwyczajony do trawienia ich w całości (w naturze dostarcza je tylko w formie mocno rozdrobnionej - nie spożywa owoców i warzyw bezpośrednio, a z żołądka upolowanej ofiary).
Czego NIE robić?
Nie powinno się podawać kości w całości lub od starych zwierząt. Jeśli karmimy kota surowym mięsem, dobrze je wcześniej przemrozić. Odradza się wieprzowinę, ponieważ może ona stanowić środowisko szkodliwych dla zwierząt bakterii (obojętnych dla ludzi) wywołujących chorobę Aujeszkyego. Pamiętajmy też, żeby podawane mięso było świeże, dopuszczone do spożycia i najlepiej pochodziło od młodych zwierząt.
Odradza się warzywa typu: cebula, por, czosnek - stanowią one przyczynę anemii. Podobnie jest z brokułami, kapustą, kalafiorem, rzodkwią i chrzanem - mają one negatywny wpływ na tarczycę. Z kolei groch i fasola często doprowadzają do rozstroju żołądka. Niektóre rośliny są szczególnie trujące - np. rabarbar, brzoskwinie, morele czy nasiona jabłek.
Czy są koty, dla których dieta BARF jest nieodpowiednia?
BARF może być stosowany u większości kotów - należy jedynie zadbać o odpowiednie zbilansowanie zależnie od wieku i potrzeb poszczególnych osobników.
Czasami nasi pupile - zwłaszcza gdy byli karmieni zawsze karmą lub domowych jedzeniem - negatywnie reagują na zmianę diety na tą opartą na surowiźnie. Nie oznacza to jednak, że nie mogą korzystać z dobrodziejstw BARF-a - należy go po prostu odpowiednio zmodyfikować.
Jeżeli nasz czworonóg cierpi na chorobę przewlekłą, ten rodzaj żywienia należy przedyskutować z weterynarzem i ewentualnie prawidłowo go dostosować.
Jak BARF wpływa na zdrowie kota?
U zwierząt karmionych zgodnie z zasadami diety BARF zauważono znaczną poprawę zdrowia - nie tylko w kwestii kondycji i ogólnej odporności, ale też ustąpienia niektórych zaburzeń i chorób, zwłaszcza tych dotyczących skóry, kości, stanów zapalnych organów wewnętrznych czy ich niewydolności. Właściciele deklarują też, że ich pupile są zdecydowanie żywsze, radośniejsze i mają ładniejszą sierść - połyskującą, gęstą, delikatną w dotyku i mniej wypadającą. Pozytywnie wpływa to też na zęby - są mocniejsze i mają mniej kamienia - i oddech - który wydaje się świeższy.
BARF świetnie wspomaga układ odpornościowy, dzięki czemu szybko znikają stany zapalne, a infekcje są rzadsze. Często znikają również wszelkie alergie. Koty mają więcej mięśni niż tłuszczu, a odchody wyglądają zdrowiej - charakteryzują się zwartą formą i nie tak intensywnym zapachem.
BARF a zwykła dieta
Gotowe jedzenie przeważnie ubarwione jest sztucznymi dodatkami, barwnikami, wzmacniaczami smaku i zapachu, konserwantami i produktami zawierającymi dużo zbędnej skrobi. Zwierzęta czerpią energię głównie z węglowodanów - BARF pozwala pozyskiwać ją z tłuszczy i białek, czyli najodpowiedniejszych substancji odżywczych.
Jeśli chodzi o tradycyjne karmienie, jego wadą jest obróbka termiczna, która doprowadza do utraty ważnych składników, zwłaszcza witamin, mikroelementów, kwasów tłuszczowych i enzymów. Podając surowe produkty, nie dopuszczamy do zajścia tego procesu.
Co ciekawe, stosowanie tej diety wcale nie jest tak drogie, jakby się wydawało - okazuje się nawet tańsze niż używanie tradycyjnej karmy czy gotowanego jedzenia, zwłaszcza że rzadziej korzystamy z pomocy weterynarza - w końcu nasz kot jest zdrowszy. Niektórych jednak może zniechęcić praco- i czasochłonność tego rodzaju karmienia.
