Zaburzenia obsesyjne u kotów
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, nazywane również stereotypiami, są związane z uczuciem niepokoju u zwierzęcia. Czynności wykonywane przez kota można opisać jako bezsensowne, rytualistyczne, niszczące i powtarzalne. W porównaniu z normalnym funkcjonowaniem zwierzęcia, występują one w znacznym nadmiarze.
Często ludzie nie zdają sobie sprawy, jak trudne może być dostarczenie odpowiedniej przestrzeni i aktywności fizycznej dla swojego pupila. Koty mają swoje potrzeby, których zaniedbanie może wpłynąć na ich zdrowie psychiczne. Brak właściwej stymulacji może prowadzić do różnych zaburzeń behawioralnych.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne polegają na sekwencji powtarzających się czynności. Są one często wywołane przez ograniczoną przestrzeń i brak odpowiedniej stymulacji (niespełniony instynkt łowiecki). Destructywne zachowania tego rodzaju można często zaobserwować u zwierząt w zoo czy zwierząt laboratoryjnych. Zaburzenia te są rozpoznawane, gdy nie stwierdza się żadnych innych chorób u zwierzęcia. Należy pamiętać, że zaburzenia obsesyjne i kompulsywne to dwa odrębne zaburzenia behawioralne, mimo że objawy mogą być niemal identyczne. Istotnym elementem diagnostyki jest dokładne zbadanie zwierzęcia przez specjalistów weterynaryjnych. Dzieje się tak, ponieważ to samo zachowanie może wskazywać zarówno na problemy emocjonalne, jak i na problemy zdrowotne.
Objawy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych obejmują:
• chodzenie w kółko - to zachowanie może być również wynikiem choroby somatycznej, na przykład problemów neurologicznych czy chorób uszu.
• gonienie własnego ogona – może to również wskazywać na chorobę zwierzęcia. Przyczyną mogą być ból, zaburzenia czucia, problemy z kręgosłupem, kłopoty z zatokami przyodbytowymi lub infestacja pasożytów.
• nadmierne czyszczenie się, prowadzące do łysienia i zaczerwienienia skóry – oprócz przyczyn behawioralnych można wskazać wiele chorób związanych, na przykład, ze zmianami skórnymi.
• polowanie na "niewidzialne owady" - przyczyny mogą również mieć podłoże neurologiczne.
W przypadku wystąpienia takich objawów zawsze wskazane jest przeprowadzenie badania weterynaryjnego i konsultacji behawioralnej. Objawy mogą być takie same zarówno w przypadku choroby zwierzęcia, jak i zaburzeń emocjonalnych. Niestety, diagnozowanie zaburzeń kompulsywnych nie zawsze jest łatwe. Często są one mylone z problemami dermatologicznymi lub reakcjami na ból. Okazuje się, że zmiany skórne mogą być rezultatem intensywnego wylizywania się kota spowodowanego właśnie problemami emocjonalnymi. W rezultacie po zakończonym leczeniu problem może wracać lub nasilać się. Oczywiście zwierzę potrzebuje pomocy medycznej, jednak równocześnie należy skonsultować się z behawiorystą, gdy podejrzewane są zaburzenia behawioralne. Również podczas różnicowania zachowań w terapii behawioralnej, ważne jest umiejętne rozpoznanie przyczyny zachowania na podstawie oceny warunków środowiskowych. Podobne zachowania mogą być wywołane przez nudę - brak odpowiedniej stymulacji instynktu łowieckiego, problemy wynikające z konfliktów między kotami czy lęk separacyjny.
Należy pamiętać, że każdy osobnik ma tzw. próg adaptacyjny, którego przekroczenie wiąże się z silnym stresem i brakiem możliwości jego opanowania. To właśnie może być przyczyną występowania tego rodzaju zaburzeń.
Problemy z zachowaniem u kotów często wynikają z braku zrozumienia ich potrzeb przez opiekunów. Wiele osób, które spędza większość czasu poza domem, uważa, że kot będzie dla nich idealnym zwierzęciem, ponieważ wydaje się być leniwy, nietowarzyski i nie wymaga spacerów. Jednak koty są drapieżnikami zamkniętymi w małej przestrzeni, które mają własne potrzeby. Mimo że koty domowe są zazwyczaj bezpieczne i mogą dostosować się do przestrzeni dopasowanej do ich potrzeb, nie można lekceważyć ich wymagań.
Dodatkową trudnością w ocenie dobrostanu kotów jest ich tendencja do ukrywania słabości. Mogą one długo maskować swoje problemy, a niepożądane zachowania pojawiają się dopiero, gdy sytuacja staje się dla nich przytłaczająca.
Koty są trudnymi pacjentami ze względu na ich zdolność do kamuflowania problemów. W środowisku naturalnym, ujawnianie słabości sprawia, że koty stają się łatwym celem dla silniejszych osobników. Dlatego opiekunowie często zauważają, że ich zwierzęta kuleją w domu, ale poruszają się normalnie podczas wizyty u lekarza weterynarii, nie wykazując żadnych oznak bólu. To może być wynikiem wpływu czynnika stresującego; poczucie bezpieczeństwa w domu pozwala kotu na wykazanie pewnych słabości, natomiast obecność na obcym terenie sprawia, że kot nie ujawnia swojego gorszego samopoczucia w obliczu zagrożenia.
Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne u kotów nie są rzadkością. Koty, podobnie jak ludzie, mogą być podatne na sytuacje stresowe. W przypadku problemów ważne jest, aby opiekun zwracał uwagę na nietypowe zachowania swojego pupila. Szybka reakcja i zasięgnięcie porady specjalisty może pomóc zarówno w przypadku chorób fizycznych, jak i problemów emocjonalnych kota. Leczenie tych ostatnich często jest czasochłonne i wymaga większej cierpliwości ze strony opiekuna.
Dostawa w 3h!
Zainstaluj nasza aplikację - zamów z dostawą do domu tego samego dnia.
W aplikacji znajdziesz również przydatne rzeczy, w tym listę aktualnie pracujacych lekarzy weterynarii w Szczecinie.
