Zdjęcie poglądowe

Pobieranie moczu kota

Analiza moczu stanowi kluczowy element diagnostyczny, zwłaszcza jeśli chodzi o schorzenia dotyczące układu moczowego. To proste, oszczędne badanie, które powinno być wykonywane regularnie, aby wykryć nieprawidłowości na wczesnym etapie. Choć samo badanie nie jest złożone, pobranie próbki od zwierzęcia może sprawić kłopoty niektórym właścicielom. Dodatkowo, po zebraniu próbki, należy właściwie się nią zajmować, aby uzyskać wiarygodne wyniki.

Pobieranie próbki moczu do badań od kota

Analiza moczu jest kluczowym elementem diagnostycznym, zwłaszcza w przypadku schorzeń układu moczowego. To proste, oszczędne badanie, które powinno być wykonywane regularnie, aby wykryć nieprawidłowości na wczesnym etapie. Choć samo badanie nie jest złożone, pobranie próbki od zwierzęcia może sprawić kłopoty niektórym właścicielom. Dodatkowo, po zebraniu próbki, należy właściwie się nią zajmować, aby uzyskać wiarygodne wyniki.

Wynik analizy moczu zależy nie tylko od aspektów biologicznych, ale także od metody pobrania próbki oraz czasu, w którym to nastąpiło. Aby uzyskać dokładną analizę moczu, należy zebrać co najmniej 6 ml przed rozpoczęciem terapii. Każda metoda ma swoje plusy i minusy. Wybór odpowiedniej metody zależy od stanu klinicznego kota, dostępnych narzędzi oraz celu badania.

Gdy oddasz próbkę do analizy, warto zaznaczyć, jaką metodą próbka została pobrana oraz czas jej pobrania. Ponadto warto zanotować ilość zebranego moczu, czy zwierzę było głodne oraz ewentualne metody konserwacji (np. chłodzenie, konserwacja chemiczna). Istotne jest także informowanie o przyjmowanych przez zwierzę lekach.

Mocz zbierany w sposób naturalny:

Aby to zrobić, musisz nabyć sterylny pojemnik na mocz, najlepiej w aptece. Spełnia on wszystkie wymagania, jest niedrogi i łatwo dostępny, więc warto się w niego zaopatrzyć.

Przed próbą pobrania, należy umyć kocie obszar wokół cewki moczowej, gdyż obecne tam mikroorganizmy mogą wpłynąć na wyniki badań, zwłaszcza przy posiewie. Rano, zaraz po zebraniu próbki moczu, trzeba udać się do lecznicy weterynaryjnej, ponieważ mocz jest doskonałym środowiskiem do rozwoju bakterii.

Istnieje kilka metod naturalnego pobierania moczu. Najbardziej wygodna to użycie specjalnego żwirku. Zwykle do opakowania z żwirkiem dołączane są pojemnik i narzędzie do zbierania moczu z kuwety. Ten żwirek nie wchłania ani nie przyciąga żadnych składników, a koty oddają mocz dobrowolnie. Należy zdezynfekować kuwetę wieczorem i napełnić ją specjalistycznym żwirkiem. Rano wystarczy zebrać odpowiednią ilość próbki do pojemnika.

Jeśli kot przyzwyczaił się do oddawania moczu bez żwirku, warto zdezynfekować kuwetę, np. poprzez wyparzenie. Nie należy wsypywać żwirku na noc, a rano zebrać mocz z dna kuwety za pomocą strzykawki. Ta metoda rzadko jest skuteczna, ponieważ zakłóca naturalny odruch zakopywania zanieczyszczeń przez kota, co powoduje, że niechętnie oddaje mocz do pustej kuwety. W tej sytuacji warto zaopatrzyć się w kuwetę z podwójnym dnem.

Innym podejściem jest pobieranie moczu bezpośrednio ze strumienia moczu. Ta próbka będzie najbardziej wiarygodna. Zmniejszy ryzyko zakłócenia wyników przez czynniki zewnętrzne. Dodatkowo, mocz powinien być pobrany ze środkowej części strumienia, co jest możliwe w przypadku bezpośredniego pobierania. Gdy kot rano będzie chciał użyć kuwety, wystarczy włożyć pojemnik pod przepływ, gdy tylko zauważymy płyn. Nie wszystkie koty przekonują się do tej metody, więc można zastosować inne sposoby.

Korzyścią z używania metody opartej na fizjologii jest jej prostota, co pozwala każdemu właścicielowi samodzielnie pobrać próbki do badań. Jest to również metoda nieinwazyjna, w porównaniu z innymi opcjami, co eliminuje ryzyko wystąpienia krwiomoczu spowodowanego przez pobranie próbki.

Cewnikowanie

To przydatna metoda, jeśli pacjent ma już założony cewnik. Cewnik stosuje się w pewnych przypadkach medycznych, a jego obecność pozwala na łatwe pobranie moczu. Procedurę taką może wykonać jedynie lekarz weterynarii. Jest to jednak kontrowersyjne rozwiązanie, ze względu na duże ryzyko uszkodzenia nabłonka i zanieczyszczenia próbki krwią. Endoskop może być użytecznym narzędziem, szczególnie podczas cewnikowania samic.

Metoda polega na wprowadzeniu sterylnego cewnika do dróg moczowych zwierzęcia.

Nakłucie pęcherza moczowego

Inaczej nazywane cystocentezą, jest wykonywane przez wykwalifikowany personel. Jest to najlepsza metoda pobierania moczu do badań mikrobiologicznych, gdyż próbka jest pobierana bezpośrednio z organizmu, zanim zostanie skażona przez dolną część układu moczowego, moczowo-płciowego czy czynniki zewnętrzne. Jest to metoda lepiej tolerowana przez zwierzęta niż cewnikowanie. Dodatkowo minimalizuje ryzyko krwiomoczu.

Aby przeprowadzić cystocentezę, w pęcherzu musi być odpowiednia ilość moczu. Następnie należy zlokalizować pęcherz, np. za pomocą badania ultrasonograficznego, a potem wprowadzić zdezynfekowaną igłę.

Metoda ta nie jest zalecana dla zwierząt z zaburzeniami krzepnięcia krwi. Zapalne ściany pęcherza mogą wpłynąć na wyniki badań, dlatego nie wykonuje się tego rodzaju pobierania w określonych sytuacjach zdrowotnych.

Czas pobrania moczu

Jest to kluczowy czynnik wpływający na prawidłowe wyniki badań. Parametry moczu zależą od ilości płynów i pożywienia spożytych przez kota oraz czasu, jaki mocz pozostaje w organizmie.

Mocz poranny powstaje w organizmie kota przez dłuższy czas, ponieważ zwierzę nie spożywa nic przez usta. Taka próbka jest zalecana podczas badania sprawności kanalików nerkowych. Mocz ten ma bardziej kwasowy odczyn i bardziej skoncentrowany osad. Ponieważ mocz poranny zalega dłużej w organizmie, może to wyeliminować niektóre obecne patogeny, co może prowadzić do niepewnych wyników w badaniach, takich jak posiew.

Mocz pobrany 3-6 godzin po posiłku może pomóc w analizie wpływu diety na poszczególne parametry. Zwiększa to również szanse wykrycia hiperglikemicznego cukromoczu. Jednak pokarm może wpływać na rzeczywiste stężenia niektórych składników w moczu.

Losowo pobrana próbka to zbiór substancji zawartych w moczu w okresie od kilku minut do kilku godzin. Jest ona rozcieńczona przez spożyte płyny. Na podstawie takiej próbki lepiej ocenia się morfologię komórek z osadu oraz obecność delikatnych drobnoustrojów.

Najlepiej jest przeprowadzić badania w ciągu 60 minut od zebrania moczu, aby zachować wszystkie naturalne parametry. Jeśli nie jest to możliwe, należy umieścić pojemnik z moczem w lodówce i dostarczyć go kilka godzin później, ale nie później niż 12 godzin. Istnieją środki konserwujące mocz, które przedłużają jego przydatność, jednak mogą wpływać na niektóre składniki zawarte w próbce.

PYTANIE za prawidłową odpowiedź

Jakie są różne metody pobierania próbek moczu od kota?

Dostawa w 3h!

Zainstaluj nasza aplikację - zamów z dostawą do domu tego samego dnia.

W aplikacji znajdziesz również przydatne rzeczy, w tym listę aktualnie pracujacych lekarzy weterynarii w Szczecinie.



Wszystkie treści zamieszczone na tej stronie są chronione prawem autorskim.
Kopiowanie, reprodukcja lub dystrybucja części lub całości materiałów bez wyraźnej zgody właściciela jest ściśle zabronione i może prowadzić do konsekwencji prawnych.

GODZINY PRACY

9:00 - 19:00

SOBOTA

10:00 - 16:00

ZAMÓWIENIA

883 901 501

SKLEP

91 885 31 31

Regulamin

Polityka