Badają kocie bójki
Koty uwielbiają się bić, do tego stopnia, że jest to jedna z najczęstszych form zabawy, ale ponieważ granica między lekką zabawą a agresywnym atakiem tak łatwo się zaciera, skąd właściciel ma wiedzieć, kiedy traktować ją poważnie? Naukowcy postanowili zbadać zachowania najczęściej spotykane u kotów bawiących się i tych agresywnie walczących.
Chcieli oddzielić szorstką zabawę od prawdziwej walki, okazało się że rozróżnienie tych dwóch zjawisk może być jeszcze bardziej skomplikowane, gdy stają się one mieszane, na przykład, gdy dwa koty bawią się, ale potem jeden z uczestników decyduje, że już tego nie chce i staje się naprawdę agresywny.
"Udana interpretacja interakcji społecznych między kotami jest ważnym elementem spełnienia standardów dotyczących dobrostanu kotów współzamieszkujących w gospodarstwach domowych z wieloma kotami i pomaga zmniejszyć ryzyko wystąpienia dodatkowych niepożądanych zachowań" - wyjaśniają autorzy. "Być może jedną z najbardziej pomijanych kwestii, która często niepokoi właścicieli, jest odróżnienie szorstkiej i burzliwej zabawy towarzyskiej od interakcji agonistycznych u kotów[...] Wydaje się, że granica między zabawą a agresją agonistyczną między kotami jest nieostra".
Aby uzyskać jaśniejszy obraz wielu rodzajów kocich bitew, naukowcy obserwowali 105 interakcji między kotami i sklasyfikowali je w trzech kategoriach: zabawowej, pośredniej lub agonistycznej. O kategoryzacji decydowano na dwa sposoby. Po pierwsze, badacze monitorowali częstotliwość i czas trwania sześciu kluczowych elementów zachowania, a po drugie, zostały one ocenione przez ekspertów od kocich zachowań.
Wyniki pokazały, że nie tylko istniały spójne zachowania pomiędzy grupami zabawowymi, pośrednimi i agonistycznymi, ale również dwa podejścia do kategoryzacji każdej interakcji dały podobne wyniki. Oznaczało to, że udało się zidentyfikować wspólne zachowania pomiędzy kotami, które bawiły się dla zabawy, tymi, które były gdzieś pośrodku i tymi, które robiły kibolską ustawkę.
Koty bawiące się w walkę miały tendencję do angażowania się głównie w zapasy, ale kiedy sprawy przybrały zły obrót, zachowania takie jak gonienie i wokalizacja były bardziej powszechne. Te, które udawały walkę w grupach pośrednich, miały tendencję do bardziej podobnego naśladowania zachowań grupy zabawowej, choć wykazywały cechy zarówno zabawowych, jak i agonistycznych par kotów.
"Ustalenia dostarczają cennych praktycznych dowodów, które mogą być wykorzystane, aby pomóc właścicielom w wykrywaniu oznak napięcia między kotami w jego wczesnych stadiach" - podsumowali autorzy. "Można oczekiwać, że wcześniejsze wykrycie i przedstawienie profesjonaliście zachowań klinicznych z większym prawdopodobieństwem doprowadzi do skutecznego zarządzania relacją i zapobiegnie poważnym problemom, które mogą prowadzić do zrzeczenia się lub eutanazji jednego lub obu kotów".
Badanie zostało opublikowane w Scientific Reports.
iflscience
Opiekun czterech kotów i dwóch psów. W zoologii od kilkunastu lat. Administrator licznych stron i grup internetowych zajmujących się zoologią. Nałogowo szkoli się w temacie opieki i żywienia zwierząt.
Dostawa w 3h!
Zainstaluj nasza aplikację - zamów z dostawą do domu tego samego dnia.
W aplikacji znajdziesz również przydatne rzeczy, w tym listę aktualnie pracujacych lekarzy weterynarii w Szczecinie.
