Radioaktywne dziki
Dzikie świnie z okolic Czarnobyla przez lata były zagadką dla naukowców. Chociaż radioaktywność jeleni w tym regionie zmniejszyła się zgodnie z przewidywaniami, poziom radioaktywności dzików pozostał niespodziewanie wysoki.
Naukowcy z Uniwersytetu Wiedeńskiego oraz Uniwersytetu Leibniza w Hanowerze rozwiązali tę zagadkę w 2023 roku, stosując nowoczesne metody pomiarowe.
W wyniku katastrofy w Czarnobylu w 1986 roku uwolniono ogromne ilości cezu-137, radioaktywnego izotopu o okresie półtrwania wynoszącym ponad 30 lat. Po ponad trzech dekadach oczekiwano, że poziomy cezu-137 spadną co najmniej o połowę. Jednakże, poziom ten w mięsie dzików pozostał niezmieniony.
Nowoczesne pomiary wykazały obecność innego izotopu, cezu-135, który ma znacznie dłuższy okres półtrwania i jest trudniejszy do wykrycia za pomocą standardowych detektorów promieniowania. Do jego pomiaru niezbędne są techniki spektrometrii masowej.
Profesor Georg Steinhauser, specjalista w dziedzinie promieniowania, wyjaśnił, że cez-135 pochodzi zarówno z katastrofy w Czarnobylu, jak i z testów bomb atomowych przeprowadzanych w latach 60. XX wieku. Ta podwójna ekspozycja sprawiła, że poziomy radioaktywności w dzikach pozostały wysokie.
Kluczowym czynnikiem, dlaczego dziki są bardziej dotknięte niż inne zwierzęta, jest ich dieta. Żywią się one truflami jeleni, grzybami rosnącymi na głębokości od 20 do 40 centymetrów pod ziemią. Cez wnika w glebę bardzo powoli, a trufle teraz absorbują go zarówno z uwolnionego przez Czarnobyl, jak i z testów nuklearnych z czasów zimnej wojny.
Ta kombinacja wolno uwalnianego promieniowania tłumaczy, dlaczego poziomy radioaktywności w dzikach utrzymywały się na stałym poziomie, podczas gdy inne zwierzęta w regionie wykazywały oznaki regeneracji.
Dostawa w 3h!
Zainstaluj nasza aplikację - zamów z dostawą do domu tego samego dnia.
W aplikacji znajdziesz również przydatne rzeczy, w tym listę aktualnie pracujacych lekarzy weterynarii w Szczecinie.
