Problemy trawienne leniwców
Powiedzmy to sobie szczerze: wszyscy chcieliśmy być leniwcem przynajmniej raz w życiu. To urocze, bardzo leniwe zwierzęta, które oddają się jedzeniu, spaniu i rozmnażaniu, a życie wydaje się im toczyć wygodnie, akceptując powolność we wszystkim, co robią.
Powiedzmy to sobie szczerze: wszyscy chcieliśmy być leniwcem przynajmniej raz w życiu. To urocze, bardzo leniwe zwierzęta, które oddają się jedzeniu, spaniu i rozmnażaniu, a życie wydaje się im toczyć wygodnie, akceptując powolność we wszystkim, co robią.
Bycie leniwcem w rzeczywistości nie jest jednak prostym doświadczeniem. Z powodu swojej powolności często padają ofiarą drapieżników (na szczęście potrafią się odpowiednio bronić), a ich sposób bycia zmusił je do podejmowania skrajnych decyzji.
Na przykład, w przeciwieństwie do wielu ssaków, te zwierzęta wybrały metabolizm, który oszczędza im dużo energii, ale jednocześnie uzależnia je prawie całkowicie od warunków środowiskowych.
To doprowadziło leniwce do zamieszkania tylko w niektórych specyficznych miejscach na naszej planecie, mimo że ich przodkowie byli kiedyś znacznie bardziej rozpowszechnieni na pięciu kontynentach.
Wybór tak mało aktywnego metabolizmu sprawił też, że leniwce bardzo cierpią na zimno, z powodów, które mogą się wydawać paradoksalne.
Podczas normalnego cyklu dnia i nocy leniwce przeżywają wewnętrzne wahania temperatury, które mogą przekroczyć 10 °C, co jest większą różnicą niż u jakiegokolwiek innego zwierzęcia żyjącego w tropikach lub lasach równikowych.
Aby radzić sobie z tym problemem, leniwce starają się jeść jak najwięcej, aby ich wolny proces trawienia w żołądku mógł złagodzić to zjawisko, uwalniając dodatkowe ciepło wytwarzane przez fermentację i trawienie roślin, przeprowadzaną przez bakterie.
Jednakże, kiedy leniwce muszą zmierzyć się z gwałtownym spadkiem temperatury zewnętrznej, ich bakterie trawienne – które mogą przetrwać tylko w określonym zakresie temperatur – mogą obumrzeć, co skazuje leniwce na śmierć głodową, nawet jeśli mają pełny żołądek liści.
Rzeczywiście, nawet jeśli gwałtowny wzrost temperatury może później rozgrzać ich organizm, bez bakterii te zwierzęta nie są w stanie trawić celulozy ani rozkładać niektórych złożonych cukrów obecnych w owocach. To prowadzi do ich śmierci w ciągu kilku dni.
Jedynym rozwiązaniem w takich przypadkach jest przetransportowanie leniwca do centrum rehabilitacyjnego, gdzie zostaną mu podane nowe bakterie trawienne poprzez specjalną papkę przeznaczoną dla nich.
Leniwce są również znane z tego, że należą do niewielu zwierząt posiadających zielony futrzany płaszcz, ale i tu jest haczyk: zielony kolor, który można zobaczyć w ich futrze, to wynik symbiozy z glonami.