Pająk - skorpion

Nowy gatunek skamieniałego pajęczaka odkryty w Illinois ma bardzo osobliwą nazwę - Douglassarachne acanthopoda - ale to jego ciało, posiadające wyjątkowe cechy, wzbudza największe zdumienie.

Naukowcy opisują to zwierzę jako prymitywnego pajęczaka, który choć jest bardzo podobny do pająków, posiada również wiele cech wspólnych ze skorpionami i innymi zwierzętami, które wymarły na długo przed ewolucją współczesnych gatunków.

Datowany na 308 milionów lat, Douglassarachne acanthopoda wydaje się być jednym z potomków pierwszych pająków i skorpionów, które niegdyś rządziły oceanem. Jego szczątki mają około 1,5 cm długości, ale to nie jego rozmiar zaskoczył naukowców, lecz jego niezwykle mocne i kolczaste nogi, które czynią go unikalnym wśród znanych pajęczaków.

Odkrycie tego gatunku jest uważane przez paleontologów za bardzo ważne, ponieważ pozwala badać mało znaną część historii ewolucji tych zwierząt, ubogą w znaleziska. Informację o jego rozpoznaniu opublikowano w Journal of Paleontology, jednym z najważniejszych akademickich czasopism.

Ten gatunek został znaleziony w miejscowości Mazon Creek w Illinois w latach 80., ale badania nad nim rozpoczęto dopiero niedawno, dzięki pracy pary paleontologów z University of Kansas: Paula Seldena i Jasona Dunlopa.

"Nazwa gatunku jest uznaniem dla rodziny Douglass, która uprzejmie przekazała okaz do Field Museum of Natural History w Chicago do badań naukowych, kiedy stało się jasne, że reprezentuje on nieopisaną wcześniej gatunek. Acanthopoda odnosi się do unikalnych i charakterystycznych kolczastych nóg tego zwierzęcia" wyjaśnił Dunlop w notatce.

Nie jest jasne, czy ten gatunek jest bliżej spokrewniony z pająkami czy skorpionami, a do tej niejasności przyczynia się brak zachowania okolic jamy ustnej tego okazu, która mogłaby wyjaśnić, czy ten gatunek zasługuje na potoczne określenie "kolczasty pająk".

"Niezależnie od jego pokrewieństw ewolucyjnych, ten kolczasty pajęczak wydaje się pochodzić z epoki, w której jego grupa eksperymentowała z różnymi planami ciała" wyjaśnili badacze. "Niektóre z nich wymarły podczas tzw. Załamania lasów karbońskich, okresu, w którym lasy Mazon Creek zaczęły się fragmentować i umierać".

Paleontolodzy uważają jednak, że możliwe jest również, iż ta istota przetrwała aż do masowego wymierania w permie, okresu, w którym życie niemal całkowicie zniknęło z Ziemi.

Dziś pająki występują w różnych typach środowisk na wszystkich kontynentach poza Antarktydą, ale co czyni to odkrycie jeszcze ciekawszym, to fakt, że w pobliżu miejsca Mazon Creek gigantyczny gatunek pająków zagraża ekosystemowi, budząc wiele obaw wśród ekspertów.

Oczywiście omawiany gatunek różni się znacznie od Douglassarachne acanthopoda, ale potrafi on wzbudzić strach ze względu na swoje ogromne pajęczyny.